1. Aanpak WAO
2. Levensloopregeling; verlofknip
3. Emancipatie-effectrapportage integratiebeleid gemeenten
Een toelichting op punt 1 (WAO):
Dit kabinet wil korte metten maken met de WAO; vooral met mensen die niet volledig arbeidsongeschikt zijn. Wat heeft dat beleid voor effect op mannen en vrouwen? Nog steeds wordt er bij het WAO-beleid vooral gedaan aan symptoombestrijding, terwijl er door geen enkel kabinet moeite is gedaan om het probleem bij de wortel aan te pakken en de oorzaken van arbeidsongeschiktheid bij vrouwen en mannen bloot te leggen. Aandacht is een belangrijke, zo niet dé belangrijkste factor in het tegengaan van arbeidsongeschiktheid. Aandacht van je chef, je collega’s, de arbo-arts, maar ook aandacht van de politiek. Die laatste moet niet alleen geďnteresseerd zijn in harde cijfers, maar ook in sociologische en psychische ontwikkelingen. De verschillen tussen mannen en vrouwen horen daarbij. Dus: waarom raken vrouwen vaker dan mannen arbeidsongeschikt, waarom krijgen langdurig zieke werkende vrouwen minder aandacht dan hun langdurig zieke mannelijke collega’s? Waarom worden juist zoveel jonge, alleenstaande vrouwen arbeidsongeschikt? En: hoeveel verborgen arbeidsongeschikten zitten er in het leger van huismoeders, bijstandsgerechtigden en flexkrachten? En wat zegt dit eigenlijk over de inrichting van de arbeidsmarkt voor vrouwen en mannen? Wat voor invloed heeft het op het ziekteverzuim van vrouwen dat zij vaak werken arbeidssituatie die van oudsher door mannen zijn vormgegeven? Graag antwoorden op dit soort vragen dus, voordat dit kabinet met de botte bijl gaat hakken in de WAO-regelingen.
